به گزارش ایانا، هنوز بررسی بندهای قانون برنامه توسعه در صحن علنی مجلس آغاز نشده است اما کارشناسان، پس از انتشار این برنامه، بندهای مختلف آن را بررسی کرده و نظرات اصلاحی خود را اعلام میکنند.
یکی از مواد برنامه هفتم توسعه که از نگاه کارشناسان حوزه منابع طبیعی نیازمند اصلاحاتی است، ماده 36 این قانون است. در این ماده سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری مکلف به حفظ و احیاء جنگلها در چارچوب طرحهای جنگلداری نوین است و هرگونه بهرهبرداری چوبی از جنگلها ممنوع اعلامشده است.
دربند الف این ماده، برداشت درختان ریشهکن، شکسته و افتاده تجمعی ناشی از بروز عوامل طبیعی خطرساز (طوفان و سیل، برف سنگین، لغزش و رانش وسیع) و آفتزده غیرقابل احیاء جنگلها (خارج از مدیریت شهرداریها) و همچنین درختان خطرساز در حاشیه جادههای جنگلی و پارکهای جنگلی صرفاً توسط سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با تائید رئیس سازمان مجاز اعلامشده است.
در ماده ب نیز سازمان منابع طبیعی باید از طریق فراخوان و تعیین برنده با انعقاد قراردادهای دورهای و مدتدار اقتصادی (بدون انتقال مالکیت) طرحهای زراعت چوب را در اراضی مناسب و عرصههای جنگلی فاقد پوشش و مخروبه (در مقیاس اقتصادی) و همچنین بهرهبرداری از درختکاریها و جنگلهای دست کاشت سنواتی را باهدف زراعت چوببر اساس طرح مصوب از طریق سرمایهگذاری بخش خصوصی اجرا کند.
تهیه و تصویب طرحهای مدیریت پایدار جنگل ظرف 6 ماه
از نگاه هادی کیادلیری، رئیس دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست علوم و تحقیقات ماده 36 نیازمند اصلاح است.
به گفته وی، نیاز است که در متن ماده 36، مدتزمان مشخص، برای تدوین طرحهای مدیریت پایدار جنگل تعیین شود.
کیادلیری افزود: بهتر است ماده 36 به این شکل تغییر کند: «سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور مکلف به حفظ و احیای جنگلها در چهارچوب طرحهای مدیریت پایدار جنگل بوده و ملزم است طرحهای مدیریت پایدار جنگل را حداکثر تا پایان ۶ ماه اول برنامه توسعه هفتم تهیه و تصویب کند. هرگونه بهرهبرداری چوبی از جنگلها ممنوع است».
وی درباره پیشنهاد اصلاحی بند الف ماده 36 بیان کرد: بهتر است این بند بدین شکل تغییر کند: «برداشت درختان ریشهکن، شکسته و افتاده که مزاحم مسیر جاده هستند (ناشی از عوامل طبیعی طوفان، سیل، برف سنگین ، لغزش و رانش و…) و برداشت درختان خطرساز در زون متمرکز گردشگری پارکهای جنگلی و انجام عملیات بهداشتی غیرقابلاجتناب، صرفاً توسط سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور مجاز است».
کیادلیری درباره پیشنهاد اصلاحی جایگزین بند ب گفت: «طرحهای زراعت چوب با مشارکت بخشهای غیردولتی در اراضی مستعد غیر جنگلی مجاز بوده و در عرصههای جنگلی فاقد پوشش، عملیات احیاء با کاشت درختان جنگلی باید اجرا شود. انجام عملیات پرورشی در مناطق جنگلکاریها و دست کاشت بر اساس طرح مصوب سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری مجاز است».