به گزارش ایانا به نقل از روابط عمومی سازمان شیلات ایران، معاون وزیر و رییس سازمان شیلات ایران در این پیام گفت: جنگلهای مانگرو با مساحتی بیش از 16 میلیون هکتار در 124 کشور پراکنده هستند، اگر خدمات اکوسیستمی این جنگل ها مانند خدمات حفاظتی، محیطی و زیستگاهی را مرور کنیم، در می یابیم که این جنگل ها از پر تولید ترین اکوسیستم ها هستند.
خدماتی مانند جذب مواد زاید، ترسیب کربن و تاثیر آن برکیفیت آب و هوا و تغییرات اقلیمی، غنای آبهای ساحلی، تقویت شبکه غذایی، ایجاد محیط مناسب برای تولید مثل ماهی ها و دیگر جانوران، حفاظت خطوط ساحلی در مقابل طوفان و سیل از مهمترین این کارکردها هستند.
در ادامه این پیام آمده است:جنگلهای مانگرو در ایران در 21 رویشگاه ، 10 شهرستان و سه استان بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان پراکنده شده اند که این رویشگاه ها عموما از زیستگاه های نادر آبی و مناطق حفاظت شده به حساب می آیند، زیرا پناهگاهی برای انواع آبزیان و زیستگاه تولید مثلی و یا نوزاد گاهی آبزیان هستند و در تداوم چرخه حیات انواع مختلفی از آبزیان ایفای نقش می کنند، لذا از نظر شیلاتی بسیار حایز اهمیت هستند.
این پیام می افزاید: بر خلاف آنچه که در برخی دیگر از کشورها رخ داده است، خوشبختانه فعالیتهای شیلاتی کمترین آثار منفی را بر جنگل های مانگرو داشته است و حتی در برخی مناطق با توسعه فعالیتهای آبزی پروری، توسعه وسعت مانگرو ها نیز دیده شده است.
جنگلهای حرا باهوکلات از جمله این مناطق است که علیرغم دست بردن جوامع محلی برای چرای دام و قطع درختان، تحت تاثیر پساب مزارع میگو با افزایش وسعت این جنگلها مواجه هستیم . همچنین کاشت نهال مانگرو در مجتمع های پرورش میگو از دیگر فعالیتهایی بوده است که در سالهای گذشته فرصتی را برای توسعه این جنگلها فراهم کرد و امیدواریم که در طرح کاشت یک میلیارد درخت نیز ما بتوانیم سهمی را برای کاشت درختان حرا در مجتمع های آبزی پروری در نظر بگیریم و برای این کار اعلام آمادگی کرده ایم.
در ادامه این پیام آمده است: از آنجا که حفاظت و مدیریت مانگروها بر طبق قوانین به دو سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری سپرده شده است، سازمان شیلات به طور مستقیم در این خصوص وظیفه ای ندارد اما به دلیل نقش این اکوسیستم بر ذخایر ابزیان، خود را مسئول می دانیم. امیداست این نشست علمی در کنار پرداختن به کارکردهای این اکوسیستم راههای مدیریت و بهره برداری پایدار از این اکوسیستم ها را ارایه دهدو نقش هر یک از دستگاه های اجرایی را تبیین کند.